بیا او مرید - شئر

بیا او مرید، بیا او مرید، بیا او مرید دیوانگیں

بیا بیا کہ دیوانے کنوں، مولانگ و مستانگیں

سوتکگ ترا عشقءِ زراب، مارا غماں کرتگ کباب

تو ھانلءِ درداں زرئے، ما پہ وطن جانانگیں

 

چاکر تئی دوستءَ پلت، چما دگہ ڈنگاں وطن

تو سر پہ شیدائی شتئے، ما پیھناں زنداگیں

تو ھانلءَ اِشت و شتئے، ماڑیءَ میریں چاکرءِ

ما ھانلءِ ملکءَ ندوں، جوریں بدان دلمانگیں

اِشتے وطن پہ مکہءَ، لوچیں ملنگاں گوں شتے

مئے مکہ و ماس اِنت وطن، نیلوں وطن شاھانگیں

پردیس تو  ماں مکہءَ، شیئراں زھیرنالیں جتئے

ما کپتہ زندانءِ تھا، شیئراں جنوں رندانگیں

ھجرءِ چہ درد و دوریاں، بند بند وتی داغ داتگے

مئے بند و بنداں سوھتگنت، جوریں بدان مستانگیں

تو زرتہ کچکول و عصا، کوڑیں جھاں داتگ یلہ

در کپتگوں سربازیءَ، ماپہ پڑا مردانگیں

فرق ھچ نہ اِنت میگ و تئی، دردءَ و زردءِ آچشءَ

تو ھانلءِ عشقءَ گنوک، ما پہ وطن دیوانگیں

ماں شیئرو عشقءِ دپتراں، دانکہ جھان ھست اِنت توئے

ما ھم جھانءَ یات بوں، مں مجلساں پروانگیں

پُلیّں مرید، پُلیّں مرید، بیا گوں فقیری باطنءَ

گوشدار شیئراں شکّلیں، گوشتگ نصیر دیر زانگیں


                                                   زندگ یات و نمیرانین گلخان نصیر

مجئ گنج آور

مجئ گنج آور 

مج در زبان بلوچی به معنای محل و مکان است منتها مکانی که در آن  یک چیز و پدیده خاصی فراوان یافت می شود. 

معادل این کلمه در زبان و ادبیات فارسی ؛ستان؛ است مانند گلستان که گل فراوان است  قبرستان که قبر فراوان است کهورستان که لابد کهور فراوان است تاکستان که تاک فراوان است بلوچستان که بلوچ فراوان است. 

اما مجئ گنج آور محلی است که در آن گنج آوران ویابندگان گنج فراوان هستند. 

میرچاکر در این وب دنبال این گنج آوران است

شئر مکران

مختصری از زندگی نامه شاعر بزرگ بلوچستان مولانا عبدالله روانبد ملقب به سعدی بلوچستان

 

مولانا عبدالله روانبد درهیجدهم شعبان سال 1345 ه ق(حدودا 1302ه ش) در روستای باهوکلات چابهار بدنیا آمد.پدر آن بزرگوار شخصی عالم و پرهیزگار به نام مولوی یحیی بود خانواده وی از باهوکلات به راسک وسپس به پیشین نقل مکان نموده و در آنجا ساکن شدند.روانبد قرآن را نزد مادر وکتب فارسی و مقدماتی را نزد پدر آموخت و برای ادامه تحصیل علوم حوزوی به مدارس دارالمهدی و مظهرالعلوم کراچی بزرگترین ومعتبر ترین مرکز علمی پاکستان رفت واز محضر اساتید برجسته زمان بهره جست.درعلوم فقه،تفسیر،حدیث،قضا،لغتسرآمد همدوره های خود بود.در سال 1372ه ق.فارغ التحصیل و به موطن خود بازگشته و به تدریس و قضاوت مشغول گردید.

 

مولانا علاوه بر شخصیت علمی و دینی اش در عرصه شعر و ادب نیز یگانه دوران بود.با توجه به تسلط وی بر علم عروض و قافیه و صنایع ادبی یکی از تواناترین شعرای تاریخ بلوچستان به شمار می آید که به زبان های بلوچی،فارسی،عربی،اردو شعر می سروده و نزد اهل ادب بعنوان سعدی بلوچستان لقب گرفته است.

بیشتراشعار ایشان در قالب قصیده،مثنوی،غزل بوده و مضامین شعریش متاثر از قرآن وحدیث و در مدح رسول و اهل بیت،داستانهای قرآنی،مسائل اجتماعی وصف طبیعت و پندواندرز می باشد.اشعارش در مراسم عروسی توسط نقالان،خوانندگان و شعرا برای مردم خوانده می شود و بعضی از ابیات وی بصورت ضرب المثل بین مردم رایج شده است.

یکی از آثار ارزنده مولانا دیوان اشعار بلوچی است که توسط جمعی از اهل نظر در حال تدوین و آماده چاپ می شود.از دیگر آثار وی است:1- ترازوی قلم2-قطعات الذهب فی قواعد مذهب3-عروج الفرائض4-تجرید التجوید5-النهر الفائض6-نثر الفرائدفی شرح القوائد7-قطوف دانیه فی انواع ثمانیه8-النهر الصافی فی العروض و القوافی9-مجموعه فتاوی10-مجموعه غزلیات و قصاید فارسی و عربی که بیشتر آثار وی هنوز به چاپ نرسیده است.مولانا در سال1408هق(1367ش) هنگام مراجعت از سفر حج در اثر سانحه رانندگی دار فانی را وداع گفت و مقبره وی در کشور قطر می باشد

                    وشین وطن مئی مکران
دائم ببات ئی کامران
                ابادء سبزء میزران
هر وهد تئی نام کران
                                          تئی بوجو مسکء بیت زران
تئی دلجمین کتء کران
                                       سیه بندء سبزین تیهران
کب جننت کون جمبران
                                           تئی سرشمء درنکء دران
درء صیادی سنکران
                               تئی کلکء تئی ابسران
سبزین کونک کون زامران
                                        وشبو ترا نت از زعفران
کولک کون شیر کمبین تران
                             کوردب کون دازء کیلران
                                     تئی کوجکء تئی کهجران
دانیج کون شمشء کلبران
                                   اشکان مشیرء بمبران
  زرد بل کون زردین کمبران
                                         کرنجین بج انت جو تبران
دولک کون زهمء اسبران
                                          سولین کهیر کون شنکران
جکرء کلیرء کونران
                                         شیرین ترانت از شکران
کیلک جو نیلین خیبران
                                            کواش جو کیابین کور سران
ول کون شکر تامین بران
                                                برما ماشء کون باجران
جدینتء ساننت لاغران
                                                 کورم کون بکء باهران
کرباس کون سباهین سهران

وشین وطن مئی مکران