آقایان این نوع نوشتن وزن و اعتبار نمی آورد

با خود در کلنجار بودم که نوشتن این حاشیه تا چه حد می تواند در ارتقاء کمی و کیفی نوشته های نویسنده ای که از قضا در یک وب سایت مدعی و پربازدید (بالنسبه) قلم می زند ، موثر و تاثیرگذار باشد. رعایت ساختار زبانی و دستوری برای نویسندگانی که قصد دارند به قول خودشان از هر دری سخنی بگویند از این جهت مهم است که نوع نگارش و انشاء آنان به عنوان نمونه ای از سبک نوشتاری جامعه فرهنگی که در آن قلم می زنند عرضه می شود و کاربران  منطقه ای و جهانی وب سایتی که شاید آینه تمام قد که نه  آینه نیم رخ نمای جامعه سیریک است آن را به عنوان نمونه ای از نوشته های ادبی ما فارغ از مولفه ها و مشخصه های دیگر یک نوشته ، قلمداد نموده سطح دانش ادبی جامعه فرهنگی ما را با آن متراژ و مقیاس می نمایند.

برای این حاشیه نویسی نوشته های متعددی می توانست مد نظر باشد اما انتخاب نوشته ذیل بنا به دلایلی بود که امیدوارم روزی نیاز نباشد علت انتخاب آن را بیان نمایم. فارغ از غلط های املایی که در دنیای وب گاهی ناگزیر می نماید و ما هم به آن  نخواهیم پرداخت به پاراگراف اول این نوشته عنایت فرمائید:

ورزش در شهرستان سیریک

ورزش امروزه در دنیای کنونی به عنوان یک صنعت درآمد زای بزرگ مورد توجه دولت ها و سرمایه داران بزرگ جهان قرار گرفته که از کنار آن به منابع مالی فراوان دست می یابند و از سوی سیاسیون و یا برخا فعالین فرهنگی یا متهاجمین فرهنگ،بعضا به سیطره گرفته می شود تا بتوانند منافع سیاسی و فرهنگی خود را تامین نمایند .مطمئنا از ورزش به عنوان یک پتانسیل عظیم استفاده و سوء استفاده های فراوانی می شود و از آن جمله می توان به تبلیغ و معرفی اجناس ،فرهنگ ها ،شهرها و حتی کشورها اشاره کرد که برای همه مطالب فوق مثال های فراوانی یافت می گردد که البته پردازش به آن در این مبحث نمی گنجد

جای قید در جمله همیشه مشخص است علاوه بر این یک جمله از دو قسمت اصلی نهاد و گذاره تشکیل شده است بگذریم که در تقسیم بندی جملات به اسمیه و فعلیه چه مراتبی موجود است ولی در هر صورت در یک جمله معیار جایگاه فاعل فعل قید متمم مفعول صفت موصوف مضاف مضاف الیه و ... مشخص است. علاوه بر این شکل جمع بستن کلمات و یا شکل منصوب و یا مکسور کلماتی که از زبان عربی وارد ساختار ادب فارسی می شوند نیز برای خود قاعده و مقررات دارد قرار نیست یک نویسنده برای این که وزن عبارات و جملات نوشته اش را بالا ببرد به غلط با کلمات قلمبه سلمبه مایه مزاح و تمسخر حتی دانش آموزان دوره متوسطه و یا پایین تر را فراهم آورد.

به این کلمه ها و جمله نگاه کنیم:

متهاجمین فرهنگی/ فعالین فرهنگی/صنعت درامدزای بزرگ/برخا بعضا مطمئنا/تهاجمات/مستندات قاطع/نقل لسانی/تهاجمات و ...

با عرض پوزش از این سایت و نویسنده محترمش با علم به اینکه ؛؛ بهتر بود که سر دلبران گفته می شد در حدیث دیگران ؛؛ اما .... ادامه متن را آورده با شما این متن را مرور می کنیم:

ولی در سیریک به ورزش با توجه به توصیه های پیامبر عظیم الشان اسلام و تاکیدات امام راحل و مقام معظم رهبری بیشتر به عنوان یک ابزار در برابر تهاجمات بالاخص در مورد اعتیاد و زمینه ای برای سالم سازی جوانان و محیط نگریسته می شود.

سابقه ورزش در سیریک:

ورزش در بیابان زمین در گذشته به صورت کاملا ساده و سنتی برگزار می شده که در قالب بازی های محلی نمود پیدا می کرده است ولی با این حال جوانان و نوجوانان و بعضا بزرگان آن زمان با شور و شعف خاصی آن را اجرا می نمودند که در انی رابطه مستندات قاطعی در دست نیست ولی با توجه به نقل لسانی نسل به نسل مردمان این دیار ،این نکته رنگ واقعیت بیشتری به خود می گیرد.

و اما ورزش و تربیت بدنی به صورت رسمی در اواخر دهه اول انقلاب اسلامی و توسط نیروهای مردمی و با هماکری سازمان وقت ورزش در شهرستان میناب و استان هرمزگان مستقر گردید و فوتبال را که تازه به عنوان یک ورزش و سرگرمی مناسب در بین جوانان محبوبیت پیدا کرده کرده بود را در قالب یک رشته ورزشی با قوانین خاص راه اندازی نمود که پس از مدتی با تعیین مکانی برای اداره تربیت بدنی و اعزام مسئول آن از استان جهت پیگیری امورات تربیت بدنی بخش ،ورزش رنگ و بوی جدیدی به خود گرفت در همین زمان بود که رشته های تیمی و  انفرادی نیز مورد توجه جوانان سیریکی قرار گرفت که برگزاری مسابقات متعدد با شور و حال خاص خود و اعزام به مسابقات منطقه ای و استانی و بعضا میزبانی مسابقات روستائی را موجب گردید.

شهرستان نوبنیاد سیریک با داشتن جمعیت چهل هزار نفری و داشتن ۷۹ روستا و آبادی و دارا بودن نمودار جمعیتی جوان و قرار داشتن در منطقه استرتژیکی هرمز و دریای عمان و کسب افتخارات فراوان در رشته های ورزشی در مسابقات مختلف استانی و حتی کشوری با مشکلات و چالش های جدی در بحث ورزش مواجه است.

شهرستان سیریک در حال حاضر با داشتن ۲۵ باشگاه و دسته ورزشی و داشتن تیم ورزشی در اکثر روستاهای خود و دارا بودن حدود ۸۰۰  ورزشکار سازمان دهی شده و رسمی و بیش از ۲۰۰۰ ورزشکار روستائی غیر رسمی و هزاران علاقمند به ورزش در سطح متوسطه و در ورزش منطقه و استان برخوردار است که می توان با برنامه ریزی بیشتر و حل مشکلات و معضلات فراروی ورزش شهرستان ،وضعیت حال حاضر را به عنوان یک فرصت استفاده و جایگاه ورزش شهرستان را ارتقا داد.